"the Cairo Edition"

Ik bedoel jou, de beste Curanoloog, als wat er met Gotthelf, Otto, Theo en Pim is gebeurd, niet met jou gebeurt.
Als het op transcriberen aankomt, ben je erg precies. Als het gaat om edities, drukken, versies, recensies, ben je slordig.
editie betekent = "bepaalde druk van een ... boek"
uitgave, exemplaren die in één keer gedrukt worden, druk van een boek
1) Aantal gedrukte exemplaren 2) Aantal te drukken exemplaren 3) Aflevering 4) Boek­uitgave 5) Deel van een krantenoplage 6) Druk 7) Druk van een boek 8) Oplaag 9) Oplaag van een boek 10) Oplage 11) Oplage van boeken
Is verschillend van "teksteditie/ tekstuitgave".
edition = The entire number of copies of a publication issued at one time or from a single set of type. / The entire number of like or identical items issued or pro­duced as a set
Édition (Nom commun)
[e.di.sjɔ̃] / Féminin
Impression, publication et diffusion d’une œuvre artistique (livre, musique, objet d’art, etc). soit qu’elle paraisse pour la première fois, soit qu’elle ait déjà été imprimé ; ou les séries successives des exemplaires qu’on imprime pour cette publication.
Totalité des exemplaires de tel ou tel ouvrage publié et mis en vente.
Par extension, l’industrie qui a pour objet la publication d’ouvrage.
Tirage spécifique de la même édition d’un ouvrage.
Exemplaire faisant partie d’un tirage dans une édition.
(Journalisme) Tirage strictement identique de l’édition du jour d’un quotidien.

In het Frans is het bijzonder duidelijk: « maison d'édition » betekent een uitgeverij.
"editie" is niet wat an editor/een redacteur doet, maar wat an publisher/een uitgever doet.
Als je naar klassieke Arabische werken kijkt, waren er tot voor kort mees­tal twee of drie edities: één uit Leiden en één uit Cairo, één uit Göttingen en één uit Oxford. Hier, "the Cairo edition" maakt geen probleem.
Maar met de Koran is het anders: er zijn tegen­woordig duizenden edities. Alleen al uit Cairo zijn er tien belangrijke uitgaven van de Warš lezing.

Here two images from a 1929 Cairo Warš Edition ‒ without a title page, as was common at the time:

And here from two of the oldest al-Qahira pub­lishers, i.e. not from Bab al-Khalq, al-Faggala, from Bulaq or even Giza but from "behind" al-Azhar:

Apart from these 100% Cairo Editions, there are editions con­ceaved in Morocco resp. Algeria, but pro­duced in Cairo ‒ the Moroccan ones without pro­duction place, the Algerian ones with an Algerian publisher's name. (Only the third edition of the third sherifian muṣ­ḥaf was produced in Morocco.)
Er is niet meer "de editie van Caïro" dan er "de Ayatollah" of "de roman van Parijs" is.
Alleen drukwerkspecialisten zijn geïnteresseerd in drukwerk (hoeveel regels per pagina, hoeveel pagina's per ǧuz, aanduiding van chronologie, saǧadat, sakatāt, typografie, kalli­grafie...). Curana­loogen zijn geïnteres­seerd in de rasmen, de verzendingen, de orthografie.
Zelfs als we alleen kijken naar de belangrijk­ste Ḥafṣ uit­gaven, zijn er enkele uit 1881, 1890, 1924, 1952, 1975, 1976. Zelfs de uitgaven van de Amīriyya uit 1926 en 1929 ver­schillen van de Gizeh-prent uit 1924.
Ik weet niet welke editie bedoeld wordt ‒ zou kunnen bedoeld worden ‒ met "cairo edition".
Ik heb de indruk dat u de Uthman rasm bedoelt, het gebruike­lijke schrift zonder extra alifen, dat gebruike­lijk werd in het Otto­maanse Rijk en Iran.
De prent van Gizeh uit 1924 is bijna nergens in de islami­tische wereld te vinden, maar vaak wel in Duitse, Neder­landse en Zwit­serse biblio­theken.
80% van de Moslims gebruiken totaal ver­schillende uit­gaven, zij het ver­schillende lezingen, zij het ver­schillende spellingen. Tot in de jaren tachtig gebruikten de Arabers van Mašriq ook overwegend Otto­aanse edities.
Tegenwoordig gebruiken veel Arabieren, Maleisi­ërs en Sala­fisten edities in de spelling van de 1952 editie van de Koran, maar alleen Oriënta­listen hebben ooit de Amīriyya editie gebruikt.
Een derde van de moslims is af­komstig van het Indiase sub­continent, zodat Indiase kwesties wereldwijd het meest voorkomen.
Bijna een zesde van de moslims gebruikt Indo­ne­sische edities.
Turkije heeft zijn eigen standaard, Iran heeft er meerdere.

Mistake in the Andalusian/Maghribi/Arab Style

One of the errors in the 1924 Qur'an that Indians, Indone­sians, Persians and Turks take ex­ception to is that "God" is written with a short a: ʾallah instead of ʾaḷḷāh.
In "Kein Srandard" I call that a clear mistake.
But what is 100% clear?
The Arab advocates of the 1924 reform might say:
Even Ibn al-Bawwāb wrote like this

I reply: yes, but raḥmān is also with short a and ḏālika too.

If there is no long /ā/ sign in the whole codex, then you don't need one in ʾaḷḷāh.
But in the Giza Qur'an there is Long-ā (fatḥa + dagger-alif) every­where where needed!
As explained in "Kein Standard" Berg­sträßer and experts have over­looked that the 1924 orthography is not an invention, but just copied from a Warš muṣḥaf:

And just as these do not spell ʾaḷḷāh correctly but incorrectly,
so does G24 and since 1990 all Arabs (esp. Madina).
At least, they write ʾallah all the time:

instead of ʾaḷḷāh:

the Nizām of Hyderabad had it corrected (1938, reprinted by the Islamic Call Society 1976f.):

but not in allahumma (now­here, and in none of the bi­lingual editions ‒ cf. first line)

Two examples from Dalīl al-Ḫairāt, one from Mali without long /ā/, one from the Ottoman Empire with long /ā/: